O książce: 2017 / Ledwo otworzyłem „Krótką księgę pożegnań”, czytelnik może zawołać: to jest Charms! Te same opowiadania, ten sam czarny humor, choć bliższy dzisiejszym realiom. Na pierwszy rzut oka przypomina to jakąś rozpadającą się mozaikę, co jakiś czas połączenia są zrywane, wszystko się rozmywa i jest niestabilne. Ale im głębiej zagłębiasz się w tekst, tym wyraźniej zaczynasz rozumieć, że wszystkie te groteskowe sytuacje i dziwni bohaterowie – Nikołaj i Sokrates, Zabolot i Marisza Potopa – są ściśle powiązane z tym, co minęło, nadchodzi lub może odejść. I wtedy zbiór minipowieści okazuje się ostatecznie powieścią wieloaspektową, o której autor chytrze milczy, ale to odkrycie jest tym ważniejsze dla czytelnika, że ​​w 2016 roku „Krótka księga pożegnań” została nagrodzona Nagrodą im Narodowy Związek Pisarzy Ukrainy V. G. Korolenko.